De heenreis

Vandaag zijn we dan eindelijk op reis gegaan.
We mochten niet weten waar we heen gingen, dus werden we geblinddoekt.
Dat vond ik echt flauw, want een uur later wisten we toch al waar we zouden zijn! Eigelijk vond ik het ook irritant omdat ik het spannend vond.
Ik wil altijd weten wat er om me heen gebeurd. Dus dat vond ik niet zo chill.
In het vliegtuig mocht de blinddoek gelukkig weer af.
Toen moesten we met iemand gaan praten die we niet kenden.
Ik heb met Danny gepraat, eigelijk heet ze Daniëlle.
Als we vragen over die persoon konden beantwoorden kregen we geld.
Ik wilde dus zoveel mogelijk van haar te weten komen.
Eigelijk dacht ik alleen maar aan het geld...
Wat ik wel onthouden heb is dat ze alcohol mee genomen heeft.
Dus ik moet haar bevriend houden! Ze heeft me al wat beloofd.
Verder heb ik me onderweg behoorlijk lopen irriteren aan Jaleesa.
Ze zit de hele tijd aandacht te vragen van de boys. Super irritant.
Onze tweede opdracht was een yell bedenken.
Dat was wel geinig.
Toen we uit het vliegtuig kwamen moesten we onze yell presenteren.
Helaas heeft onze groep niet gewonnen, maar het was wel leuk!
Ook kregen we te horen dat we in Congo zitten.
Geen idee waar dat ligt, maar het is wel mooi hier.
Lekker warm enzo, dus dat is wel vet.
Ik ben benieuwd wat we hier verder allemaal gaan doen.
Verder heb ik niet zoveel te vertellen, dus ciao!